Ik ben vader van twee jonge kinderen, jurist en federaal ambtenaar. Samen met mijn vrouw wonen we in het Oost-Vlaamse De Pinte. In mijn vrije tijd leer ik cello spelen en volg ik lessen Indonesisch. Ik hou van cijfers, reizen, uit eten gaan en een pint pakken met vrienden.

Na mijn studies aan de Universiteit Gent (Master in European Law) liep ik drie maanden (onbetaald) stage bij de Beijing Arbitration Commission in China. Terug in België heb ik in de privésector enkele maanden lang de afwikkeling van complexe verzekeringsclaims opgevolgd, maar vervolgens maakte ik de overstap naar de FOD Financiën, waar ik nog steeds werk. Ik begon als inspecteur bij de Bijzondere Belastinginspectie (BBI). Na twee jaar kreeg ik de kans om gerechtelijke geschillen op te volgen voor de BBI, en kon ik dus, net als advocaten, pleiten voor de rechtbank. Dat was een droom die waarheid werd. Nog eens twee jaar later kreeg ik de kans om adviseur te worden van de toenmalige minister van Financiën, Johan Van Overtveldt. In mijn huidige functie werk ik voor de dienst Cöordinatie Anti-Fraude, waarin ik in contact sta met verschillende externe partners van de FOD Financiën. Gedurende het Belgisch voorzitterschap van de Europese Raad (eerste helft van 2024) ondersteun ik de Belgische delegatie in de Groep Gedragscode, die onder meer de lijst van "niet-coöperatieve rechtsgebieden" vastlegt, belastingparadijzen zeg maar.

Ik ben budgetbewust, en één blik op ons gezinsbudget leert dat de belangrijkste kostenpost, goed voor ruim de helft van de inkomsten, onze overheid is. De overheid eigent zich, vaak achter de schermen, best wel een belangrijke plek toe in ons leven.

De overheid bestaat voor en door ons. Wij kennen meer dan de helft van ons budget toe aan de overheid, verwachten dat dit geld goed beheerd wordt, en dat er een goede openbare dienstverlening tegenover staat. Dat laatste is de taak van politici.

Maar de generatie politici die ik sinds het begin van deze eeuw volg, schiet in mijn ogen tekort. In tegenstelling tot het evenwicht tussen inkomsten en uitgaven dat we in ons gezin elke maand goed bewaken, geeft onze overheid meer uit dan wat er binnen komt. Niet eenmalig, maar elk jaar opnieuw, zonder uitzonderingen. Het budget wordt in ons land niet goed beheerd. En dat is belangrijk, want niet alleen wij, maar ook onze kinderen moeten het goed kunnen hebben. Dat is mogelijk als we besturen met de lange termijn in het achterhoofd. Ik heb niet het gevoel dat dit nu in ons land gebeurt, en daarom sloot ik mezelf aan bij Voor U.



-