Sabina De Craecker
5e plaats
Vlaams parlement
Wie ben ik?
60 jaar jong, 34 jaar gehuwd en al 45 jaar een paar, mama van twee volwassen zonen, schoonmama van twee lieve schoondochters.
Hobby’s en vrije tijd: toneel, lezen, wandelen en fietsen in de natuur, huisdieren, zang.
Zo was ik 10 jaar lang actief zanglid bij de Schola Cantorum van de St.- Baafskathedraal te Gent, 5 jaar zanglid van een jazzcombo en zong en speelde ik mee met de musicals Chess en Mette van Bohemian.
Nu actief lid bij de koninklijke toneelvereniging ‘Door Vriendschap geRiemd’.
Ik omschrijf mezelf als veelzijdig, creatief, gedreven, rechtvaardig en rechtlijnig, brede interesse, autodidact, dossierbijtertje, zorgdrager.
Sinds 2004 mantelzorger en bewindvoerder: ik ijverde mee voor een beter statuut voor de mantelzorger door deelname aan onderzoeken, uitwisseling van talloze ervaringen en lokale inbreng op de gemeenteraad.
Politieke ervaringen:
2023 - 2024 Onafhankelijk gemeenteraadslid in Assenede - oppositie
2019 – 2023 Lid en secretaris adviesraad lokale economie
2012 – 2018 6 jaar fractievoorzitter in de gemeenteraad - oppositie
2006 – 2019 secretaris en voorzitter van een lokale politieke afdeling, arrondissementeel bestuurslid
Diploma’s en getuigschriften:
Door familiale omstandigheden begon ik op mijn 17e met werken.
Ik behaalde mijn diploma’s voor talen en boekhouding via avond- en volwassenonderwijs.
Na de handelsrichting in het middelbaar finaliseerde ik via de examencommissie.
Tussendoor volgde ik ook een zangopleiding.
Op mijn 44ste , na een driejarige opleiding, slaagde ik voor mijn getuigschrift pedagogische bekwaamheid aan de Hogeschool Gent. D.m.v. workshops, E-learning en zelfstudie draag ik bij aan levenslang leren.
Via diverse opleidingen binnen het bedrijfsleven werkte ik mij op tot hoofd administratie en kreeg de verantwoordelijkheid voor de boekhouding, personeel, wagenpark en verzekeringsportefeuille.
Na 20 jaar zette ik in 2007 de definitieve stap als zij instromer in het onderwijs.
Nooit vast benoemd, dus van school naar school, met tussen opdrachten door periodes van werkloosheid.
Dat vraagt om passie voor het lesgeven en het welzijn van jongeren om het te kunnen volhouden.
En die passie had ik!
In mei 2014 startte ik in bijberoep als zelfstandig studiebegeleider.
Het werd mijn kleinschalig project waar ik met hart en ziel kon en kan werken aan de toekomst van jongeren die in ons reguliere onderwijs hun weg niet vinden of onvoldoende aandacht krijgen.
01 oktober 2023 ging ik na 42 jaar werken met vervroegd pensioen maar bleef zelfstandig studiebegeleider.
Waarom “Voor U”?
Onderwijs en jeugdzorg is zorg dragen voor de toekomst.
Wat nu gebeurt in het onderwijs en in de jeugdzorg gebeurt daarna op straat, op de werkvloer en in het gezin.
We maken ons terecht zorgen over de dalende kwaliteit en het schrijnend plaatsgebrek voor jeugdzorg.
We moeten maatregelen nemen, niet in het minst m.b.t. uitval van leerlingen en leerkrachten en de toenemende agressie in de klas en op school.
Taal als sleutelcompetentie voor het onderwijs: een belangrijk gereedschap voor succesvol onderwijs. Het is het medium voor aanbrengen, inoefenen en evalueren van leerinhouden en competenties.
Vandaag zijn er te veel kinderen die de taal niet machtig zijn. Wat je niet begrijpt kan je niet leren.
Een goed ondersteund onderwijslandschap betekent voldoende middelen inzetten en correct aanwenden om leerlingen en leerkrachten centraal te zetten, een degelijk spijbelbeleid in te voeren en groeikansen te optimaliseren.
Onderwijs in het belang van onze kinderen met focus op talent, kennis, competenties en vaardigheden.
Levenslang leren en opleiden is de boodschap
We leven in een steeds sneller veranderende wereld die voortdurend om aanpassing vraagt.
Kunnen we daar op inspelen enkel en alleen via het reguliere onderwijsaanbod? Het antwoord is neen!
Eén van de voornaamste drijfveren voor een werknemer, bovenop loon, zijn ontwikkelingsmogelijkheden. Bedrijven spelen daar nu al op in, het onderwijs moet ervan leren en mensen moeten de bereidheid hebben zich om te scholen binnen hun mogelijkheden, interesses en beperkingen.
U snapt het al: onderwijs en jeugdzorg worden mijn stokpaardjes.
Maar er zijn nog zoveel andere zorgen:
* Betaalbaar en aangepast wonen voor jong en oud:
Door allerlei verplichtingen rond klimaatneutraal bouwen, absurde termijnen voor renovatie, verplichte eigen inbreng en te hoge kosten wordt kopen steeds duurder. Een actief en betaalbaar beleid dringt zich op.
Het krappe aanbod van sociale woningen en het aanbod op de private huurmarkt maakt dat een betaalbare woning moeilijk te vinden is. Dat treft iedereen, maar in het bijzonder jonge gezinnen en alleenstaanden.
Ondertussen ontdekte de vastgoedmarkt de grot van Ali Baba: de nood aan aangepaste (kleine) woonvormen met prijzen die de pan uit swingen.
Iedereen heeft het basisrecht op duurzaam, betaalbaar en kwaliteitsvol wonen, of dat nu huren of kopen is. Maak dat terug betaalbaar!
* Een plusbeleid voor het platteland: nu is het gros afgestemd op de steden. Een recent voorbeeld is de uitrol door de Vlaamse regering van de basisbereikbaarheid openbaar vervoer versus budgetneutraliteit.
Een ramp voor leerlingen en inwoners van het platteland door te krappe budgetten, tekorten aan personeel en rollend materiaal. De Vlaamse regering wil dat we de auto minder gebruiken, maar stuurt de mensen van het platteland de auto weer in.
* Geen welvaart zonder welzijn, geen welzijn zonder welvaart.
Om dat te behouden en te verbeteren zullen we de beschikbare middelen anders moeten inzetten, met blijvende ondersteuning van mensen die ècht nood hebben. We hebben een sterk sociaal vangnet nodig voor iedereen, maar geen hangmat bij misbruik. Een degelijk beleid tegen groeiende armoede is voor mij cruciaal.
* Migratie ja, maar dan op onze voorwaarden.
Moeten we verder doen zoals nu? Met te weinig middelen om opvang en veiligheid te garanderen, dumping op de zwarte arbeidsmarkt en in de sociale fraude? Neen! Het migratiebeleid van de EU hangt echter als een strop rond onze nek. Dat moet veranderen.
Geen extra belastingen, onder welke vorm ook. De middenklasse betaalt al genoeg!
Gaan we echt ons land zo achterlaten voor onze kinderen? Met een miljardenschuld die steeds meer oploopt, een ontspoord begrotingstekort en een toren aan belastingen? Wie zal dat betalen?
Ons gezinsbudget wordt nu al voor meer dan de helft opgeslorpt door allerlei taksen, BTW, heffingen en belastingen. Laat ons het geld halen waar het zit: bij de overheid; die leidt aan morbide overheids-obesitas en aan subsidie- en regeltjes diarree.
Na decennialang wanbeleid is het tijd voor gezond verstand en een goed beleid met een lange termijnvisie.
Om dat een kans te geven kom ik op “Voor U”!
-