Sandra De Brauwer

OOST-VLAANDEREN

Sandra De Brauwer

2e plaats

Kamer van Volksvertegenwoordigers

In het bruisende hart van Gent, op een zinderende zomerdag in 1966, werd Sandra in de Groene Briel geboren. Geworteld in de warmte van zowel Gent als Oostende, ontsproten uit de bakkersziel van vader Roger, een Gentse leeuw met een hart van rechtvaardigheid, en uit de passie van moeder Lucienne, een cijferkunstenaar, afgestudeerd boekhoudster, die de geur van versgebakken brood omarmde net als haar man, na een omweg als bediende voor Bracke Monin gewerkt te hebben.

De waarden die haar ouders haar inprentten, waren als onverwoestbare rotsen: hard werken, respect voor anderen, opstaan tegen onrecht en een helpende hand reiken aan wie het nodig heeft. Ze groeide op tussen de geur van brood en de klanken van debatten over eerlijkheid en gelijkheid aan de keukentafel.

Met twee broers, doordrenkt van dezelfde principes, ontwikkelde Sandra zich als een vrouw met een scherp mannenbrein. Terwijl broer Patrick de bakkerij voortzette, volgde Sandra, die haar droom als arts inruilde voor een missie in de rechtbanken en zo het pad betrad naar de rechtenstudie, in de voetsporen van haar tweelingbroer Dennis.

Sandra heeft een voorliefde voor zowel lachen als huilen, theater en komedie, naast drama. In de keuken is ze een ware tovenares, betoverend met haar culinaire creaties, als ze daar natuurlijk zin in heeft. Ze kan ook met naald en draad werken en heeft ook meubels gemaakt met beitel en gewone zaag. En als kers op de taart was ze vroeger toch min of meer goed in tekenen. Haar oudste dochter heeft dit talent verder uitgediept. En vergeet niet dat ze ook kan dansen. Jaja, ballet! Sandra heeft een partner, met wie zij drie dochters heeft.

Als federale ambtenaar betrad Sandra het strijdtoneel tussen de machten van de overheid en burger, vastberaden om recht te doen zegevieren.

Ze dook in de complexe wetten van Landbouw en Middenstand, RSZ, Justitie en Volksgezondheid, trotseerde de duistere wateren van fraude en corruptie, en specialiseerde zich in ambtenarenrecht en fiscaliteit. Maar ze ontdekte al snel dat de weg naar gerechtigheid bezaaid lag met politieke valstrikken en ego's zo groot als bergen. Ze heeft gewerkt als federaal ambtenaar, Vlaams ambtenaar, Brussels ambtenaar en gemeentelijk ambtenaar voor grote namen als Piet Vanthemsche, Marleen Temmerman, Karel Pinxten, André Bourgeois, Laurette Onkelinx, Jo Bury, Wim Goemaere binnen het Ministerie van Middenstand en Landbouw, de FOD-Financiën, de FOD-Justitie (parketjuriste), de RSZ gerechtelijke navorderingen, het Brussels Gewest, het Brussel Openbaar Ambt, het VIB (Vlaams Instituut voor Biotechnologie) en Stad Gent.

Ze werkte niet alleen als ambtenaar, maar kent ook de werknemersethiek binnen de private sector heel goed. Ze was bedrijfsjuriste voor een holding en werkt nu als seniorjuriste in een accountantsgroep.

Ze werkte dus voor en samen met vooraanstaande namen binnen diverse ministeries en instanties, maar haar toewijding aan rechtvaardigheid bracht haar dus ook naar de private sector. Zelfs een periode van werkloosheid weerhield er haar niet van om te blijven vechten voor haar idealen.

Ondanks de tegenstand bleef Sandra standvastig, met onwrikbare principes. Ze waagde zich zelfs aan de politieke arena, hopend op verandering, maar stuitte op een muur van gevestigde belangen en ondoorgrondelijke machten. Ze liet zich echter niet ontmoedigen, maar bleef en blijft haar ervaringen en kennis delen met mensen die ook door onrecht getroffen werden en worden.

Met de jaren groeide Sandra uit tot een legende, een mix van Clintons vastberadenheid en Merkels standvastigheid, met een kleurrijkheid die enkel haar toebehoort. Haar waarden bleven haar kompas: eerlijkheid, menselijkheid, integriteit en gelijkheid voor allen.

Als een moderne dinosaurus omarmde ze de technologie (programmeren) naast haar juridische en fiscale werkzaamheden. Sandra is niet zomaar een vrouw uit Gent. Ze is een symbool van vastberadenheid, een hoedster van gerechtigheid, een licht in de duisternis van bureaucratie. Haar verhaal herinnert ons eraan dat de stem van rechtvaardigheid zelfs in de donkerste tijden nooit zal zwijgen, hoe moeilijk ook. Ze is een doener, geen doetje, en alles wat ze heeft bereikt, heeft ze op eigen kracht gedaan. Ouder maar nog steeds even scherp, vergis u niet in Sandra's kracht.